Page 157 - Kanyoning Türkiye
P. 157
ACC DERNEĞİ Şebnem SEZER
BİLİNMEZLİĞE YOLCULUK
Doğa ve spor hayatımda herzaman vardı. Kanyon, hele harekete geçtik. Necati ve Fedai bizimle geldiler. Bir
Kestel dendiğinde elim ayağım titredi adeta. Türkiye’nin hazırlık bir heyecan, bir telaş başladı. Herkes ne yaparsa
bilinen en büyük kanyonu. Beynim, bedenim, ruhum bende gördüğümü yapmaya çalışıyordum. Kıyafetler,
EVET geliyorum diyene kadar, türlü bahaneler üretiyor uyku tulumları, ortak malzemeler torbalanıp çantalar
ve bir türlü karar veremiyordu. Korktum ve son ana yerleştirildi. Hayatımda bu kadar ağır bir çantayı uzun
kadar geri dönüşün yolunu aradım. Başarabilecekmiyim, süre hiç taşımamıştım. Çantamın içinde kendime ait
nasıl yapıcam, ne yapıcam beynimin içi bir ses kirliliğine eşyaların dışında, ortak malzemelerde vardı. Kanyonun
gebeydi adeta. ilk ‘’birlik bilinci’’ ile bu noktada tanışmıştım aslında
Ve benim için 27.07.2018 Cuma günü bilinmezliğe ama henüz farkında değildim tabiki.
yolculuk başlamıştı. 7 günün sonunda tekrar dünyaya Taşların, kayaların arasında yürümeye başladık. Taştan
dönecektik. Giriş yapıldıkdıktan sonra çıkış hakkım bir köprünün altında toplu resim çekildikten sonra
yoktu. Çünkü kanyonlara en yüksekten giriş yapılır ve kanyon yolculuğu başlamıştı. Fedai ve Necati’ye el
inişler yaparak yolculuğunuz devam eder. İniş yaptığınız sallayıp onları arkada bırakarak, kayalardan ve bulanık
bir noktadan geri dönmeniz artık mümkün değildir. bir suyun içinden yürümeye başladık. Aradan biraz
Toplam 9 kişi olacaktık. Tanımadığım ve tanısam bile geçmişti ki geri dönsem hala oradamıdırlar dediğimi
böylesine bir bir yaşam sürmediğim kişiler ile 7 gün hatırlıyorum kendi kendime.
birlikte kısıtlı bir alanda, doğada mücadele ederek bir Yolculuk artık başlamıştı. İlk günün kanyon ile bir ilgisi
ortak yaşam paylaşacaktık. Düşününce bu belki güzel, yokmuş aslında, sadece Kanyona hazırlayan zorlu
heyecan verici bir duygu ama aynı zamanda tedirgin bir yürüme parkuru imiş. Bacaklarımda çarpılmadık
edici bir duygu idi benim için. yer kalmamıştı. Önde gidenler suyun içindeki kumu
Evet korkular, tedirginlikler ve soru işaretleri içinde havalandırdıkları için, suyun içi görünmüyor kaygan bir
yolculuk başlamış, guruplar bulundukları illerden ortak kum hatta balçık demek belki daha doğru ve kocaman
buluşma noktasına doğru harekete geçmişti. kayalar var suyun içine saklanmış. Suyun yüksekliği
Almanya’dan , İstanbul’dan gelecek kişiler var dediler. değişken ve yürürken çat diye bacağını kayaya çarptığın
Şaşkındım.. Bu nasıl bir tutkudur bu insanlar delirmiş anda ancak orda kaya olduğunu anlayabiliyorsun. Bir
dedim kendi kendime. Almanya’dan kanyona gelmek, insan niye kendine bu eziyeti çektirir ki? Benim burda
güldüm içimden anlayamadım o an. ne işim var diye kafamda deli sorularla ilk günkü kamp
Ve uzun yolculuklar sonrası ortak noktada buluşuldu. alanına geldik. Dedim burdamı kalıcaz? İrili ufaklı taşlar
Ekibin tamamıyla açık hava, muhteşem manzarası var yerlerde, bırak yatmayı üzerinde oturmakta bile
olan bir yerde, harika bir kahvaltı sofrasında tanıştık. zorlanıyorsun. Neyse üzerinde durmamaya hatta hiç
Kahvaltıdan sonra Kanyonun giriş noktasına doğru kimseye belli etmemeye çalışıyorum ama mutsuzum
155